ชื่อผู้ให้สัมภาษณ์
์
นายประยงค์ รณรงค์ ครูภูมิปัญญาไทย รุ่นที่ 1 ด้านกองทุนและธุรกิจชุมชน เกิดเมื่อวันที่ 24 สิงหาคม 2480 ที่อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช ประกอบอาชีพทำสวนยางเป็นอาชีพหลักมาแต่เดิม ได้เผชิญกับวิกฤตราคายางตกต่ำตลอดมาทำให้เกิดความคิดในการพัฒนาคุณภาพของยางให้มีมาตรฐาน เพื่อให้เกษตรกรสามารถกำหนดราคายางเองได้ จึงได้ศึกษารูปแบบโรงงานบ่มยางที่สอดคล้องกับสภาพท้องถิ่น จนสามารถผลิตยางแผ่นที่มีคุณภาพดีและขายได้ราคาดีได้เป็นผลสำเร็จ
แต่จากปัญหาเศรษฐกิจของภูมิภาค ปัญหากลไกการตลาดและการที่ความนิยมยางพาราลดลง รัฐพยายามแก้ปัญหาโดยการแทรกแซงราคา แต่ไม่สามารถแก้ปัญหาได้ จึงคิดว่าไม่ควรฝากความหวังไว้กับการทำยางพาราเพียงอย่างเดียว จึงได้ศึกษาสภาพข้อมูลด้านต่างๆ ในพื้นที่ และค้นพบความจริง 2 เรื่อง คือ 1) ข้าวที่ปลูกที่ลุ่มน้ำปากพนังมีคุณภาพต่ำ และ 2) ผู้บริโภคขนมจีนในจังหวัดนครศรีธรรมราชแต่ละวันเท่ากับผู้บริโภคขนมจีนในภาคอีสานทั้งหมด จากข้อค้นพบดังกล่าว จึงได้จัดตั้งโรงงานทำแป้งขนมจีนขึ้นและประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก
ในปี พ.ศ. 2540 ได้ริเริ่มก่อตั้งศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนไม้เรียง ณ บริเวณโรงงานแปรรูปยางพารา เพื่อเป็นศูนย์การเรียนรู้เรื่องยางพาราครบวงจร และกิจกรรมการเรียนรู้อื่นๆ อีกหลากลาย เพื่อเป็นฐานความรู้ในการสร้างอาชีพต่างๆ ที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตของชาวบ้าน ได้แก่ ด้านการศึกษาซึ่งเป็นการเรียนรู้นอกระบบและตามอัธยาศัย ด้านการเกษตรกรรมยั่งยืนและสิ่งแวดล้อม ด้านธุรกิจและอุตสาหกรรมชุมชนซึ่งเน้นการแปรรูปผลผลิตและการจัดการด้านการตลาด ด้านสาธารณสุขชุมชน รวมทั้งกองทุนชุมชน โดยการจัดตั้งธนาคารหมู่บ้านเพื่อฝึกวินัยการออมให้กับสมาชิกและเป็นทุนหมุนเวียนในการพัฒนาหมู่บ้าน นอกจากนี้ยังได้จัดตั้ง "เครือข่ายยมนา" ซึ่งหมายถึง ยาง ไม้ผล และ นาข้าว ซึ่งองค์กรเครือข่ายทั้งสามอาชีพนี้ได้แผ่ขยายครอบคลุมทั่วจังหวัดนครศรีธรรมราชและได้รวมตัวกันสร้างความเข้มแข็งทั้งในเรื่องของสังคม เศรษฐกิจ การเมือง และประสานกันในเรื่องการผลิตและการแลกเปลี่ยนสินค้าอย่างเป็นระบบ
